Bariatrie, ook wel bekend als gewichtsverlieschirurgie, is een effectieve behandeling voor zeer ernstige obesitas, maar het kan leiden tot significante veranderingen in de voedingsstatus van individuen die deze ingreep ondergaan. Een van de belangrijkste zorgen na bariatrie is het risico op voedingstekorten, wat kan leiden tot een breed scala aan gezondheidsproblemen. Het is daarom van belang voor patiënten om zich bewust te zijn van deze risico’s en proactief te werken aan het voorkomen en behandelen van voedingstekorten.

Mogelijke tekorten na bariatrie:

• Vitamine- en mineralentekorten: Bariatrie kan de absorptie van voedingsstoffen verstoren, waardoor patiënten een verhoogd risico lopen op tekorten aan essentiële vitaminen en mineralen, zoals vitamine B12, ijzer, calcium, vitamine D en foliumzuur.
• Eiwittekort: Na bariatrische chirurgie kan het moeilijker zijn om voldoende eiwitten binnen te krijgen, wat essentieel is voor het behoud van spiermassa, wondgenezing en algehele gezondheid.
• Tekorten aan vetoplosbare vitaminen: Omdat de absorptie van vet verminderd is na bariatrie, lopen patiënten ook een risico op tekorten aan vetoplosbare vitaminen zoals vitamine A, vitamine E, vitamine D en vitamine K.

Het nemen van voedingssupplementen onder begeleiding van een specialist is dan ook vaak essentieel om te voorzien in de verhoogde behoeften aan vitaminen en mineralen na bariatrie. Dit kan onder meer het innemen van multivitaminen, vitamine B12-injecties en ijzersupplementen omvatten. Daarnaast is het belangrijk om te streven naar een eiwitrijk dieet om te helpen bij het behoud van spiermassa en een gezonde stofwisseling.

Regelmatige controle en monitoring van voedingstekorten door middel van bloedonderzoek is te adviseren om eventuele tekorten tijdig op te sporen en aan te pakken. Onze diëtisten kunnen vervolgens de juiste voedingsinterventies aanbevelen, en indien nodig aanvullende supplementen. Wees steeds van harte welkom bij 1 van onze diëtisten voor een gepersonaliseerd plan dat voldoet aan jouw specifieke voedingsbehoeften en dat het risico op voedingstekorten in de toekomst vermindert.